Op de Nederlandse eilanden zoals Bonaire, Aruba en Curacao, horen we rond deze tijd vaak over dieren die plots ongewenst zijn. De mensen gaan voor de feestdagen hun huis opruimen en dan gebeurt het regelmatig dat ze het dier dat ze al jarenlang hebben niet meer willen.
Of een ouder dier heeft soms meer verzorging nodig en dat brengt kosten met zich mee.
Onze vrijwilligers wordt dan wel eens gevraagd het dier dan mee te nemen. In de meeste gevallen gaan wij hier niet op in.
Het is te vergelijken als de buurman jou vraagt voor zijn dier te gaan zorgen. En als jij zegt dat niet te willen doen. Zegt je buurman dan gooi ik het dier wel op straat en zoekt het dier het maar uit.
De reinste chantage naar een dierenvriend toe.
Aangezien wij op de eilanden geen asiel hebben. En onze vrijwilligers in de loop der tijd zelf al meer dan voldoende dieren bij hen in huis hebben genomen. Zijn onze mogelijkheden zeer beperkt.
Het dier naar het lokale asiel brengen, is eveneens geen optie. Immers het is publiek geheim dat veel oudere dieren niet geadopteerd worden en binnen korte tijd ingeslapen worden.
Een dier is niet voor even, maar voor zijn/haar leven!
Dat is waar wij voor knokken omdat het wel erg gemakkelijk is je te ontdoen van het dier dat al jaren bij jou was omdat het ouder is. En vervolgens doodleuk weer een jong dier in huis nemen, want dat is toch zo leuk.
Dat bedoelen wij met de opmerking dat wij niet meewerken aan verzoeken van mensen die zich willen ontdoen van hun oudere dier. Wij wijzen hen op hun verantwoording tegenover het dier. Wij zien liever dat de lokale overheid haar verantwoording hierin neemt. Zo ook de politie die de weinige wetten die er bestaan gaat handhaven. Als wij nu een melding ontvangen van een dergelijk voorval kunnen wij niet bij overheid of politie terecht.
Gelukkig staan we niet alleen en hebben we met meerdere organisaties ter plekke een blok gevormd om de veelal lakse politiek tot actie te bewegen.